BİR BAYRAM YAZISI

Abone Ol

Bayram öncesi Ayvalık ÇYDD şubesinde, şube yönetimi üye toplantısı düzenledi. Toplantı gündemi yerel seçimleri değerlendirme ve yaklaşan bayramdı.

Ayvalık, Balıkesir ve ülke genelindeki seçim sonuçları hakkında söz alan üyeler düşüncelerini söylediler.

Ardından konumuz bayram üzerine konuşulmaya başlandı.

Yaş ortalaması altmışın üzerinde olan katılımcıların anlatacağı çok şey varmış ve nostalji güzel bir şeymiş.

Bir üye bayram deyince anlatılan şeyin gerçek olduğunu söyledi. Evet, doğru dedi, çocukluğumda bayramlık alınan mavi ve bir sonraki bayramda alınan kırmızı ayakkabılarım arife gecesi yatağımın başucundaydı. Bayram sabahı uyandığımda ilk onları gördüm. Büyük bir sevinçle uyandım bayrama.

Bir diğeri bayramda onu en çok heyecanlandıran şeyin kartpostal seçmek olduğunu anlattı. Sevdiklerine, arkadaşlarına, akrabalarına bir birinden güzel kartpostallar seçip, iyi dileklerini özenle yazıp, heyecanla postaya verirmiş. Alacağı bayram kartpostallarını daha büyük bir heyecanla beklermiş.

En güzel bayramlıklarıyla bayram yerinde yaşadıkları sevinci anlattı birçoğu; sevinci gözlerine ve seslerine yansıyarak.

Ellerini öptüklerinde para veren komşularını nasıl birbirlerine haber verdiklerini muzip bir ifadeyle dile getirdi bir diğeri, hala o anı yaşıyormuşçasına ve nasıl çocukların o komşuya yöneldiklerini… Komşuda para bitip gelen çocuklara şeker vermeye başlayınca çocuk akınının nasıl birden kesildiğini de…

Sonra değişen sosyoekonomik durumla bayramların nasıl değiştiğinden söz edilmeye başlandı.

Aslında değişen sadece sosyoekonomik durum değildi. Büyüyorduk, çocukluğumuz, onun saf, masum sevinici elimizden kayıyordu. Bayramın anlamı da değişiyordu.

Özlediğimiz çocukluğumuzdaki bayramlar mıydı?

Yoksa çocukluğumuz muydu?

Bilemedim.

Annemin sözümü anımsayınca galiba ikisi de diye geçti aklımdan.

“Oğlum, bayramlaşmaya gelecek çocuklar için ayırdığım para, her bayram daha da olduğu gibiye yakın kalıyor. Her bayram çok daha az çocuk geliyor el öpmeye.”

İyi bayramlar; sevdikleriniz ve sevenlerinizle…

Nedim İnce

Ayvalık / 09. 04. 2024