Zemheri gönlümde, öten bülbülken
Şakıyarak uçtun, dala konmazken
Huzur veren dalda, kalıpta ötsen
Diken olmamıştım, hep gül oldum ben.
Ömür çok kısaydı, gelip geçerse
Savrularak yorgun, beden küserse
Yollar bile ağlar, Hasret salarsa
Gönlünü yormazdım, hep gül oldum ben.
Gece düşlerimde, hasretin özde
Her Seher vaktinde, güneşim olsa
Bülbül gibi öttün, aşk kafesinde
Sevmiştik dünyayı, hep gül oldum ben.
Ağlar deniz gözler, baktı yollara
Kokuna hasretken, kızdım dağlara.
Hoyrattı gönüller, yaşamak zorsa
Gaflete düşmeden, hep gül oldum ben...