Devrim Kartal
Mersin, yaylaları, köyleri ve Yörük kültürüyle öne çıkan bir şehir olmanın yanı sıra, turunçgil başta olmak üzere birçok meyve ve sebzenin üretildiği verimli topraklara sahip. Ancak bu verimlilik, tarım işçilerinin yaşadığı zorluklarla gölgeleniyor. 2024 yılı itibariyle Mersin'de hem işverenler hem de mevsimlik tarım işçileri ciddi sorunlarla karşı karşıya.
Yevmiye Ücretleri ve İş Bulma Sorunu
Tarsus Paketleme ve Tarım İşçileri Derneği’nin 2024 yılında açıkladığı yevmiye ücretlendirmesi, birçok işçi tarafından memnuniyetsizlikle karşılandı. Tarım işçileri günlük 667 TL alırken, budama işçileri ise 734 TL kazanıyor. Ancak bu ücretlerin 67 TL'si çavuşlara ödeniyor. Artan enflasyon, işçilerin bu tutarlardan memnun olmamasına neden oldu. Özellikle 2024 yılının son çeyreğinde, yevmiye ücretlerinden duyulan şikayetler giderek arttı.
Tarım işçileri, sabah saat 06.00'dan akşam saatlerine kadar yoğun bir tempoyla çalıştıklarını ve buna rağmen aldıkları ücretin yetersiz olduğunu dile getiriyorlar. Mersin sıcağının altında saatlerce çalışan bir işçi, "Aldığımız 600 TL, ne emeğimizi karşılıyor ne de geçimimizi sağlıyor. Çocuklarımızın okul masraflarını bile karşılayamıyoruz," diyor.
Mülteci İşçilerin Artan Etkisi
Mersin'deki mülteci sayısının artması, işverenlerin daha düşük ücretle mülteci işçileri çalıştırmaya yönelmesine neden oldu. Suriyeli ve Afgan işçilerin 350-400 TL gibi düşük yevmiyelerle çalışması, yerel işçilerin iş bulmasını zorlaştırdı. Bir işveren, "Mülteci işçiler sağ olsun, onların düşük ücretlerle çalışması sayesinde yerli işçiler de 300-350 TL'ye razı oluyor," şeklinde açıklamada bulundu. Bu durum, yerli işçilerin iş bulma zorluklarını daha da artırıyor.
Ekonomik Zorluklar ve Göç Etkisi
Mevsimlik tarım işçileri, aldıkları ücretlerle temel ihtiyaçlarını karşılayamaz hale geldi. Artan fiyatlar ve geçim sıkıntıları, birçok işçiyi göç etmeye zorluyor. Bir tarım işçisi, "Ekonominin hali ortada, aldığımız parayla kasaba gittiğimizde iki kilo et bile alamıyoruz," diyor.
Okulların açılmasına kısa bir süre kala, işçiler çocuklarının eğitim masraflarını karşılamakta zorlanıyor. "Her gün zam üstüne zam geliyor, artık hiçbir şey yetmiyor," diyen bir işçi, yaşanan adaletsizliğe dikkat çekiyor.
