Polonez gıda fabrikasında sendikal haklarını kullanmak isteyen işçilerin başlattığı direniş 141. gününü geride bıraktı. Tek Gıda-İş Sendikası öncülüğünde bir araya gelen işçiler, hakları için verdikleri mücadeleyi şimdi çok daha kritik bir aşamada sürdürüyor.
Fabrika önünde başlayan eylemler, İstanbul Çatalca Adliyesi önünde devam ediyor. Haftalarca seslerini duyurmaya çalışan işçiler, Ankara’ya yürümek istedikleri halde polisin engellemeleriyle karşılaştı. Bu engellemelere karşılık olarak çağrelerini adalet sarayının kapısına taşıdılar. Artık açlık greviyle birlikte giydikleri beyaz kefenlerle direnişlerini sürdürüyorlar.
İşçilerin Sesini Duyan Yok
İşçilerin direnişi boyunca öne çıkan isimlerden biri olan Tek Gıda-İş Sendikası Örgütlenme Uzmanı Yunus Durdu, durumu şu sözlerle özetliyor: “Hakkımızı istiyoruz, adalet, hukuk istiyoruz... Bu ülkenin adalet sarayının karşısında 90 saat oldu ama bir tane yürekli savcı ya da hakim yok mu? Burada felçli, kanserli arkadaşlarımız var. Kadınları dört gün betonda yatırıyorsunuz. Siz vicdanınızı ne zaman kaybettiniz?”
Adalet arayışlarında kararlı olan işçiler, büyük bir sağırlıkla karşılaştıklarını söylüyor. Fabrikadan çıkarıldıklarından beri süren bu süreçte, yetkililerden gelen yanıtları yetersiz buluyorlar.
İşçi Bayıldı, Ambulans Alan Dışında Bekletildi
141 günün sonunda direniş alanındaki bir işçi, 55 yaşındaki Fikret Güler, bayılarak yere yığıldı. Kalp rahatsızlığı bulunan Güler için ambulans çağrıldı ancak alanda bir sağlık ekibinin bekletilmemesi tepkilere neden oldu. Özellikle kadın işçilerden biri şu sözlerle çaresizliğini dile getirdi: “Sözün bittiği yer. Yeter artık, yeter! Bu kadar mı ucuz insanın canı? Cenaze aracınızı ancak öldükten sonra gönderirsiniz.”
Polonez işçileri özellikle Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Işıkhan’ı hedef alan açıklamalar yaptı. Bakanın daha önce mücadelelerini destekler gibi görünmesine karşın harekete geçmediğini belirttiler. Durdu, Bakan Işıkhan’ın görüşme sırasında gözyaşı döktümüş gibi yaptığını, fakat sözünün arkasında durmadığını ifade etti: “İşçilere verilen sözlerin üzerinden 40 gün geçti ama hâlâ bir adım atılmadı.”
“Bu Yoldan Dönmeyeceğiz”
Polonez işçileri, hak arama mücadelelerinde geri adım atmayacaklarını vurguluyor. Açlık grevlerini ve bekleyişlerini sürdürme kararlılığındaki işçiler, çocuklarının geleceği için bu savaşı verdiklerini söylüyorlar. Beyaz kefenleriyle direnen bu insanlar, sadece kendi hakları için değil, tüm emekçilerin hakları için mücadele ettiklerini dile getiriyor.
“Biz, bu toprakların onurlu işçileriyiz. Alın terimizi elimizden alıyorsunuz ama direnişimizi alamazsınız,” diyen Polonez işçileri, tüm baskılara rağmen yılmadan mücadeleye devam edeceklerini ilan ediyorlar.
