Barışın sağlanmasıyla birlikte Sovyetler Rusyası’nın organlarının da tamamlanma vakti gelmişti. Tüm Rusya Sovyetleri Kongresi’nin karalarına göre ülke yönetilmekteydi. Kızıl Ordu’nun varolan kararlara bazı tepkiler göstermesiyle ikili bir yönetim olmamasını isteyen hükümet Tüm Rusya Sovyetleri Kongresi’nin kendisine verdiği yetkilerle Kurucu Meclis’i 19 Ocak 1918 Kararnamesiyle feshettiğini açıkladı. Aynı süreçte Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti kuruldu. Sovyet hükümeti ülkedeki ekonomik çöküşü engellemek amacıyla bir dizi kararı uygulamaya koydu. İlk ağızda uygulamaya koyduğu bu kararlar arasında devlet bankasındaki kaynakların denetlenmesi, bankaların devletleştirilesi, işçilerin çalıştıkları işyerlerindeki denetimleri, demir ve deniz yollarının kamulaştırılması, tüm ana buğday depolarının kamulaştırılması, iç ve dış borç anlaşmalarının iptali gibi uygulamaların ilk adımları yer aldı. Bunun yanı sıra işçilerin ve köylülerin kültürel düzeylerinin yükselmesi için yoğun bir eğitsel çalışma başlatıldı. 1918 Temmuz’unda Tüm Rusya Sovyetleri Beşinci Kongresi, Tüm Rusya Merkezi Yürütme Komitesi Başkanı Sverdlov ve Halk Komiserleri Konseyi Başkanı Lenin’in katkılarıyla hazırlanan Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti’nin ilk anayasası kabul etti. Anayasa federatif devlet sisteminin kabulünün yanı sıra vicdan özgürlüğü, ifade özgürlüğü, toplantı ve örgütlenme özgürlüğü gibi kişi hak ve özgürlüklerini karara bağladı.
28 Aralık 1922’ye gelindiğinde hükümet delegeleri Transkafkasya, Ukrayna ve Belarus’un Sovyetler Birliğine karar verildi. Bunun sonucunda Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’nin genişleme anlaşması ve katılma anlaşması imzalandı. 1917’de ekonomisi ve siyasi itibarı artış gösteren Sovyetler Birliği’nin güdümüne girmek isteyen çok devlet oldu. Bu birleşmelerin anlaşmalarında Vladimir Lenin’in imzası bulunmaktadır. 1920’den itibaren 10 senelik bir geliştirme programı izlendi. Daha sonra Azerbaycan, Ermenistan ve Gürcistan’da da sosyalist Sovyet yönetimleri kuruldu. Savaş sona erdiğinde 1920’deki ağır sanayi üretimi 1913’dekinin yedide biri; pamuklu tekstil üretimi 19. yüzyıldaki düzeyde; demir döküm üretimi 200 yıl öncekine inmiş, ulaşım felç olmuştu. Bu koşullarda NEP (Yeni Ekonomi Politikası) Lenin tarafından hazırlandı. 1921 Mart’ında Rusya Komünist Partisi Kongresi’nde benimsendi.
