“Bana arkadaşını söyle, sana KİM olduğunu söyleyeyim.”
“Arkadaşını seçerken dikkat et.”
“Doğru arkadaş iyiye, yanlış arkadaş kötüye sürükler.”
Benzerlerini üretebiliriz.
**
Bazı televizyon dizilerinde şu ifadeyi kullanırız sıklıkla; “Dostları sevindiren, düşmanları üzen…” deriz.
Karşılaştığımız bir durumda, değerlendirmesini isteriz güvendiklerimizin.
Arkadaşımızın evine gitmek istediğimizde çocukken, babam bizi karşısına alır ve sorgulardı;
Nerede oturuyorlar?
Babası ne iş yapıyor?
Kaç kardeşler?
Orada kalma zaman aralığın nedir?
Bu sorular, bizim güvenliğimiz içindi…Dostluğun, arkadaşlığın, samimiyetin oluşturulması içindi…
Gelelim günümüze;
Gerek kişisel olarak ve gerekse toplumsal olarak bu formül hâlâ geçerlidir ve doğrudur.
Ülkemizi çevreleyen ateş çemberi, ne hikmetse ve tam da dostu-düşmanı turnusol kâğıdı gibi açığa çıkaran bir hal almıştır.
Hem dostu – düşmanı ayırt etmekte ve hem de gerçek niyetleri açığa çıkarmaktadır.
Yunanistan’dan başlayan ABD üslerinin yoğunlaşması, Ukrayna savaşı ile devam eden kan-gözyaşları, Filistin’le zirve yapan ve on binleri aşan ölüm- yıkım- katliam veee ABD’nin Suriye sopasını gördük sallandırılan…
Suriye, bizim dostumuz bir ülkedir. Oradaki yangın, bize sıçrar ve yakar… Gözler neden görmek istemez, anlamak zor… Yok yok, zor değil, tam tersine çok kolay. Emperyalist AB-D, sizin yaptıklarınızı alkışlıyorsa, yanlış yapıyorsunuz demektir. Bölge ülkeleri sizi alkışlıyorsa doğru yapıyorsunuz, anlamanız gerekir…
On bin kilometre öteden gelenle değil, sınır komşunuzla bir ve beraber olmanız gerekir. Bugün komşunuzda yangın varsa sıçrayacağı ilk yer siz olacaksınız çünkü…
Emperyalist ABD’nin, ülkemiz toprakları dahil, İran, Irak ve Suriye topraklarından sözüm ona koparacaklarıyla kurmayı planladığı ve adına “Özgür Kürdistan” denilen ancak aslında İkinci İsrail olması hayal edilen ve hayal planları yapılanlar için irade koymak ve kararlılık göstermek gerek!
Son günlerin Suriye saldırıları, ABD ve İsrail güdümlüdür ve ülkemiz için tehlike arz etmektedir.
Rusya, İran, Irak, Suriye dostluğu bizim için asıl olandır.
Kem-küm etmeyi sonlandıramıyor muyuz yoksa?
“Yaprak olup savrulmayalım. Rüzgâr olup yön verelim.” Ve “Bir orman gibi kardeşçesine” yaşayalım.
